چو ایران نباشد تن من مباد، بدین بوم و بر زنده یک تن مباد، دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود، ز در در آ و شبستان ما منور کن،  هوای مجلس روحانیان معطر کن،  اگر فقیه نصیحت کند که عشق مباز،  پیاله‌ای بدهش گو دماغ را تر کن،  به چشم و ابروی جانان سپرده‌ام دل و جان،  بیا بیا و تماشای طاق و منظر کن،  ستاره شب هجران نمی‌فشاند نور،  به بام قصر برآ و چراغ مه بر کن،  بگو به خازن جنت که خاک این مجلس،  به تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر کن،  از این مزوجه و خرقه نیک در تنگم،  به یک کرشمه صوفی‌وشم قلندر کن،  چو شاهدان چمن زیردست حسن تواند،  کرشمه بر سمن و جلوه بر صنوبر کن،  فضول نفس حکایت بسی کند ساقی،  تو کار خود مده از دست و می به ساغر کن،  حجاب دیده ادراک شد شعاع جمال،  بیا و خرگه خورشید را منور کن،  طمع به قند وصال تو حد ما نبود،  حوالتم به لب لعل همچو شکر کن،  لب پیاله ببوس آنگهی به مستان ده،  بدین دقیقه دماغ معاشران تر کن،  پس از ملازمت عیش و عشق مه‌رویان،  ز کارها که کنی شعر حافظ از بر کن،  در پردۀ اسرار کسی را ره نیست، زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست، جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست، می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست، چو ایران نباشد تن من مباد، بدین بوم و بر زنده یک تن مباد، دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود، سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد، وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد، گوهری کز صدف کون و مکان بیرونست، طلب از گم‌شدگان لب دریا می‌کرد، مشکل خویش بر پیر مغان برم دوش، کو به تأیید نظر حل معما می‌کرد، گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم گفت آن روز که این گنبد مینا می‌کرد، در پردۀ اسرار کسی را ره نیست، زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست، جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست، می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست، چو ایران نباشد تن من مباد، بدین بوم و بر زنده یک تن مباد، دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود، سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد، وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد، گوهری کز صدف کون و مکان بیرونست، طلب از گم‌شدگان لب دریا می‌کرد، مشکل خویش بر پیر مغان برم دوش، کو به تأیید نظر حل معما می‌کرد، گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم گفت آن روز که این گنبد مینا می‌کرد، در پردۀ اسرار کسی را ره نیست، زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست، جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست، می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست،